Stucgilde
Het Sint-Lucasgilde was de naam van stedelijke broederschappen of gilden van kunstenaars en kunstambachtslieden onder de bescherming van Sint-Lucas.
De Vakgroep Restauratie Stukadoors is eigenlijk het gilde van toen.
werking
Kunstschilders, kladschilders, glazeniers, beeldhouwers, graveurs, maar ook stucwerkers, boekdrukkers en kunsthandelaren konden lid worden van het gilde, dat zelf zorgde voor kwaliteitscontrole en de opleiding van jong talent.
Van het lidmaatschap werd aantekening gehouden. De nog bestaande boeken (zie externe link) zijn van groot belang voor kennis van de kunstgeschiedenis.
Volgens typische gilderegels namen meesters een kind van twaalf tot veertien in de leer (één tegelijk en soms een tweede na een wachttijd).
Om lid te worden moest een aspirant aan een aantal voorwaarden voldoen, zoals een leertijd van zes jaar, soms ook korter als hij een meesterstuk produceerde.
Ongeveer een derde van de inkomsten van het gilde werd besteed aan het onderhouden van de arme leden en hun gezinnen.